Црниот , висок, згоден, дечкич, маж... - со дупче во неговата брадичка, уште еден урбан мит, полека паѓа во заборав.. Иако веќе цела вечност познат како разбивач на срцата на жените, се чини овие ликови ја изгубија својата магија.Последните истражувања ,покажаа дека на жените тоа им годело....Иако се појавија нови урбани типови со чудни уметнички брадички со малку феминичстички изглед..., малку повеке набилдани..., кои во се можно с е разбираат од елктрика до елктроника,информатика, филзофија... . но по некоја повеке чашка, и перчеље за да бидат забележани...момци...е такви... се појавија сега кои ги мамат воздишките на жените.... Но да,не заборавиме..на синдромот„Петар Пан„ .
Како синдром Петар Пан не е медицински прифатен и не е дел од американската психијатриска асоцијација како ментално растројство.Исто како и во приказната лицата со овој синдром одбиваат да прифатат да влезат во светот на возрасните.
Овие лица се одликуваат со страв и несигурност и несоодветност во изразувањето на емоциите.Тие доживуваат страв од неуспех при интеракција со други лица кои ги сметаат за поспособни во самоконтролата. Одбраната од таквите ситуација резултира со бегање .
Петар Пан синдромот е желба да се остане вечно дете и да не се прифатат одговорностите на возрасните, изгледа логично како последица кај лица кои имале одлично детство.
Овие лица сметаат дека наивната безбедност што ја имале во детството е иделна состојба на битието. Иако овааа состојба, бидејќи е само состојба на умот доби негативна конотација во квази-психилошката употреба , тоа е всушност нормален дел од пост-адолесцентниот начин на размислување. Ако пак целосно лицето ги одбегнува одговорностите на возрасните тогаш може да се каже дека станува збор за жртва на Петар Пан синдромот.
Тој е разиграно момче кое е на располагање на жените, односно...недостапен...е под наводници... .За , да го сопрете тоа дете...(ако сме во врска или не дај боже брак) треба да го однесете во друштво на некои по не одговорни ,помлади...момци...победете го во неговите ...игрици...и живејте го својот живот на свој...начин...или пак бидете неговата Венди вечно, која ке им раскажува приказни на своите помали брака и сестри..и за постоњето на Петар Пан од Недојдија...кој ке дојде и кој ке ја одведе и неа и нејзиното потесно семејство..во перфектниот свет „ пак негов„..
Тука догате до оној лавиринт..отварајки го прозорот и чекајки го...вечно дека ке дојде и ве одведе на своите крилца...тамо некаде...
Тоа е заблуда тие никогаш не се вракаат немаат време, се во нова авантура, во нови освојувања..во нови враголи..., Во ново јато на неко многу ГОЛЕМИ РИБИ....кои во миг ке ве голтнат без да жвакаат...е такви има сега и жени...кои не чекаат да бидат освоени и романтика....туку земаат...и фрлаат по употреба...Многу сурово нели..но вистинито....Бегајте што побрзо од вакво друштво....
Како синдром Петар Пан не е медицински прифатен и не е дел од американската психијатриска асоцијација како ментално растројство.Исто како и во приказната лицата со овој синдром одбиваат да прифатат да влезат во светот на возрасните.
Овие лица се одликуваат со страв и несигурност и несоодветност во изразувањето на емоциите.Тие доживуваат страв од неуспех при интеракција со други лица кои ги сметаат за поспособни во самоконтролата. Одбраната од таквите ситуација резултира со бегање .
Овие лица сметаат дека наивната безбедност што ја имале во детството е иделна состојба на битието. Иако овааа состојба, бидејќи е само состојба на умот доби негативна конотација во квази-психилошката употреба , тоа е всушност нормален дел од пост-адолесцентниот начин на размислување. Ако пак целосно лицето ги одбегнува одговорностите на возрасните тогаш може да се каже дека станува збор за жртва на Петар Пан синдромот.
Тој е разиграно момче кое е на располагање на жените, односно...недостапен...е под наводници... .За , да го сопрете тоа дете...(ако сме во врска или не дај боже брак) треба да го однесете во друштво на некои по не одговорни ,помлади...момци...победете го во неговите ...игрици...и живејте го својот живот на свој...начин...или пак бидете неговата Венди вечно, која ке им раскажува приказни на своите помали брака и сестри..и за постоњето на Петар Пан од Недојдија...кој ке дојде и кој ке ја одведе и неа и нејзиното потесно семејство..во перфектниот свет „ пак негов„..
Тука догате до оној лавиринт..отварајки го прозорот и чекајки го...вечно дека ке дојде и ве одведе на своите крилца...тамо некаде...
Тоа е заблуда тие никогаш не се вракаат немаат време, се во нова авантура, во нови освојувања..во нови враголи..., Во ново јато на неко многу ГОЛЕМИ РИБИ....кои во миг ке ве голтнат без да жвакаат...е такви има сега и жени...кои не чекаат да бидат освоени и романтика....туку земаат...и фрлаат по употреба...Многу сурово нели..но вистинито....Бегајте што побрзо од вакво друштво....
Нема коментара:
Постави коментар